سرور ابری و سرور مجازی دو مفهوم متفاوت در زمینه محاسبات ابری هستند. تفاوت اصلی بین آنها در میزان ایزولاسیون و منابع فیزیکی استفاده شده است.

سرور مجازی یک ماشین مجازی است که بر روی یک سرور فیزیکی اجرا می‌شود. در این حالت، سرور فیزیکی به چندین بخش تقسیم شده و هر بخش به عنوان یک ماشین مجازی عمل می‌کند. این به شما اجازه می‌دهد تا منابع سخت افزاری را با سایر ماشین‌های مجازی در سرور به اشتراک بگذارید. با سرور مجازی، می‌توانید برنامه‌ها و سرویس‌های خود را روی یک سرور مشترک اجرا کنید، اما ایزولاسیون بین ماشین‌های مجازی ممکن است نسبتاً ضعیف باشد.

از سوی دیگر، سرور ابری محیطی است که بر مبنای تکنولوژی ابری ساخته شده است. در این حالت، منابع محاسباتی و فیزیکی به صورت مجازی، از روی زیرساخت ابری ارائه می‌شوند. سرورهای ابری به طور دینامیک مقیاس‌پذیر هستند، به این معنی که می‌توانید منابع محاسباتی را براساس نیازهای خود در حالت بالا یا پایین تغییر دهید. از طریق سرورهای ابری، می‌توانید از ایزولاسیون بهتری بین منابع محاسباتی برخوردار شوید و به راحتی می‌توانید برنامه‌ها و سرویس‌های خود را مدیریت کنید.

به طور خلاصه، اصلی‌ترین تفاوت بین سرور ابری و سرور مجازی در سطح ایزولاسیون و مقیاس‌پذیری است. سرور ابری برای ایجاد محیطی قابل اعتماد و مقیاس‌پذیر برای محاسبات شما مناسب است، در حالی که سرور مجازی اندازه کوچکتری دارد و برای محیط‌های کوچکتر و کاربردهای محدودتر مناسب است.